Nasza historia
Zaczęło się od zdobycia brązowych medali
NARODZINY NOWEJ HODOWLI BYDŁA O NAZWIE – OSIĘCINY ZAWDZIĘCZAMY MEDALOM
Ówczesny Dyrektor otaczał się ludźmi, którzy mu doradzali i pomagali w prowadzeniu przedsiębiorstwa. Takim był Dr Tabiszewski z Zakładu Doświadczalnego IŻ z Kołduny Wielkiej, czy w okresie późniejszym Dr Mrówczyński Dominik, doskonały znawca kujawsko-pomorskiej hodowli bydła. Od roku 1970 notuje się udział Osięcin w wystawach regionalnych bydła w Kobylnikach. Co prawda prym w tym czasie wiodły Lubiń, Kołuda Wielka i Nowe Jankowice, ale uzyskane wtedy medale – brązowe zwiastowały narodziny nowej hodowli bydła o nazwie – Osięciny
Prawie 100 lat tradycji i doświadczenia
OPIERAMY SIĘ NA TRADYCJI, DOŚWIADCZENIU I ZAUFANIU
Po roku 1980 rozpoczęto w szerokim zakresie współpracę z prof. Podkówką z Akademii Techniczno-Rolniczej, w temacie technologii pozyskiwania i konserwacji pasz objętościowych i żywienia bydła, szczególnie holsztyno-fryzyjskiego. W pracach organizacyjnych przedsiębiorstwa baczną uwagę zwracano na dobór ludzi do obsługi zwierząt, głównie bydła. Musieli to być ludzie najlepsi z najlepszych, aby zagwarantować postęp w pracach hodowlanych.
Umiejętność gromadzenia wokół siebie ludzi lojalnych, przygotowanych merytorycznie, którzy godzili się na realizację określonych zadań, pozwalała na wytyczanie i realizowanie długofalowych osięcińskich programów hodowli bydła. Niemały wpływ na kierunek pracy hodowlanej w Osięcinach wywarły dwa zdarzenia – import do Polski bydła holsztyno-fryzyjskiego z USA i Kanady i prowadzony pod nadzorem FAO program porównawczy, różnych odmian HF-ów. W polsce animatorami tego programu byli
prof. dr hab. Henryk Jasiorowski i dr Maria Stolzman. Dzięki tym zdarzeniom udało się Dyrektorowi Wyrębskiemu odkupić kilkanaście jałówek cielnych z Dębołęki ( import z Kanady ) i skorzystać z nasienia buhajów amerykańskich, kanadyjskich i nowozelandzkich ( z doświadczenia FAO ).
LATA ’80 TO WSPÓŁPRACA Z “RPN”
W latach osiemdziesiątych ogromną rolę odegrała współpraca z hodowlą niemiecką “RPN” poprzez których OHZ Osięciny mogły korzystać z nasienia buhajów kanadyjskich i amerykańskich. Przyjęto zasadę, że w stadzie Osięcin będzie używane nasienie tylko buhajów 100% HF. W roku 1985 zakończono likwidację białaczki w stadach i do wolnych obór sprowadzono z Niemiec 100 jałówek cielnych, które jak się okazało miały ogromny wpływ na dalszy rozwój hodowli w Osięcinach.
Lata osiemdziesiąte i dziewięćdziesiąte obfitowały w inne wydarzenia, które były przykładem racjonalnych przedsięwzięć organizacyjnych. W wyniku prac prof. Podkówki ujednolicono zasady pozyskiwania i konserwacji pasz objętościowych. Podstawą żywienia bydła stały się kiszonki sianokiszonki, a dla utrzymania ciągłości żywienia poszczególnych grup technologicznych zastosowano wozy paszowe i TMR. Ciągłość realizacji tych ustaleń zagwarantowana jest poprzez pracę dr Lacha, głównego specjalistę ds. żywienia zwierząt w ośrodku.
